Ofşorda qalan Qarabağ

23 Sentyabr 2020

Vahid Qazi

Sizdən Qarabağ alan olmaz, hisslərimizlə oynamayın – yenə körüklənən müharibə ritorikasında ağla gələn tək fikir budur!

Bir də cavabını axtardığım bu suallarım var: Ölkədə baş verənlərin adı nədir? Müharibəyə hazırlıqmı? Müharibəyə hazırıqmı?

***

Srağagün İsrail qəzeti milli ordumuza məxsus 155 milyon dolların “otkat” kimi ofşor hesablara ötürülməsindən yazdı. Torpağı işğal olunmuş ölkəni idarə edənlərin əxlaqı, öz xalqını necə biabırçı, rəzil günə qoyduqları ortalığa qoyuldu.

Bunlar isə susurlar!

Ondan əvvəl də silah almaq adıyla ordumuzun yüz milyonlarla dolları “otkat” olaraq Rusiyadan ofşorlara köçürüldüyü xəbərinə lal olmuşdular.

2016-cı ilin aprel döyüşləri vaxtı üzə çıxan “Panama sənədləri”ndə xalqın pullarını oğurladıqları ifşa olunanda da susdular! BBC-yə verilən cavab hələ xalqa verilən hesabat demək deyildi.

Yeri gəlmişkən, dünyanı silkələmiş “Panama sənədləri” olayından bəhs edən “Çamaşırxana” (“The Laundromat”) adlı film çəkilib, dünən baxdım, maraqlıdır, siz də baxın, neçə tanış simanın prototipini görəcəksiniz.

Boynuma alıram, neçə ildir ümidimiz biryolluq üzülməsin deyə özümü də, oxucu dostları da inandırmağa çalışmışam ki, bəlkə…, bəlkə…, bəlkə bunların vicdanları tamam ölməyib, bu qədər sərvəti olan ölkənin torpaqlarını işğalda qoymazlar, hansısa bir yol tapıb azad edərlər. “Qarabağı pulla almaq” sayaq onlarla yazıda, şam işığının xəfif titrəyişinə bənzəsə də, içimdəki ümidi ölməyə qoymamışam.

Amma indi işdəklərə baxıram və özümdən soruşuram. Oğrulardan vətən xilaskarı olarmı?

Ümidi ölmüş insan canlı meyitdir! Ümidimiz ölməsin deyə çox şeyi açıq yaza bilmir adam. Yazmıram da, soruşmuram da!

Soruşmuram: Mübariz İbrahimov kimi oğullar ona görə şəhid oldu ki, məmur oğlu qolunda 2 milyonluq saat gəzdirsin? Eyş-işrət məclislərində milyonlar səpələsin?

Soruşmuram: general Polad Həşimov, polkovnik Raqub Orucov, çavuş Elşən Məmmədov ona görə qurban gedirlər ki, dünənin “bağırsaq alverçi”ləri, “kalkotqa satan”ları, “üçmanatlıq uçastkovu”ları oliqarxa çevrilsinlər; dərisi 5 qəpiyə dəyməyənlər ölkənin torpaqlarını hərraca qoysunlar; xalqın milyardlarla ölçülən sərvətini ofşorlarda gizlədib yunan tanrıları kimi dəbdəbəli həyat sürüb insanları elə yunan mifologiyasındakı Tantal əzabına bənzər əbədi zülmə məhkum etsinlər?

Soruşmaq istədiyim təkcə bu idi: Ölkədə baş verənlərin adı nədir? Müharibəyə hazırlıqmı? Müharibəyə hazırıqmı?

Onu da sentyabrın 21 jurnalist Qənimət Zahidin “Sözarası” proqramında İlham İsmayılla Nəsimi Məmmədlinin emosiyasız, dib-dəhnəli analitik söhbətlərindən öyrəndim. O söhbətdə qırmızı xətlə keçən əsas fikirdən bildim ki, Qarabağı müharibəylə yalnız Ədalətin, Ləyaqətin və Azadlığın hökm sürdüyü dövlət geri qaytara bilər. Qarabağ deyib haray çəkənləri həbs edənlərdən Qarabağ gözləmək özünü aldatmaqdır, başqa heç nə…

Müəllifin başqa yazıları:

“İslamda tolerantlıq varmı?” sualı İsveçdə

Ədəbiyyatı dünya hadisəsinə çevirən xalqın kitabı

Şərm-həyanın qiyməti

Yolda o(qa)lan yolçuluqlar

Zəmanələr və talelər toplusu

“İztirab — vətəndə qərib olmaqdır”

Darıxan səbir (Hikmət Sabiroğlunun 50 yaşına neçə günsə qalmış)

Salam, Gülsarı!

Dilimizi uçurumdan qoruyan (Tehran Vəliyevin xatirəsinə)

İntim dildə yaza bilmək

Vyanada Şuşa günləri (Fotolu, xatirəli reportaj)