Ofşorda qalan Qarabağ
Vahid Qazi
Sizdən Qarabağ alan olmaz, hisslərimizlə oynamayın – yenə körüklənən müharibə ritorikasında ağla gələn tək fikir budur!
Bir də cavabını axtardığım bu suallarım var: Ölkədə baş verənlərin adı nədir? Müharibəyə hazırlıqmı? Müharibəyə hazırıqmı?
***
Srağagün İsrail qəzeti milli ordumuza məxsus 155 milyon dolların “otkat” kimi ofşor hesablara ötürülməsindən yazdı. Torpağı işğal olunmuş ölkəni idarə edənlərin əxlaqı, öz xalqını necə biabırçı, rəzil günə qoyduqları ortalığa qoyuldu.
Bunlar isə susurlar!
Ondan əvvəl də silah almaq adıyla ordumuzun yüz milyonlarla dolları “otkat” olaraq Rusiyadan ofşorlara köçürüldüyü xəbərinə lal olmuşdular.
2016-cı ilin aprel döyüşləri vaxtı üzə çıxan “Panama sənədləri”ndə xalqın pullarını oğurladıqları ifşa olunanda da susdular! BBC-yə verilən cavab hələ xalqa verilən hesabat demək deyildi.
Yeri gəlmişkən, dünyanı silkələmiş “Panama sənədləri” olayından bəhs edən “Çamaşırxana” (“The Laundromat”) adlı film çəkilib, dünən baxdım, maraqlıdır, siz də baxın, neçə tanış simanın prototipini görəcəksiniz.
Boynuma alıram, neçə ildir ümidimiz biryolluq üzülməsin deyə özümü də, oxucu dostları da inandırmağa çalışmışam ki, bəlkə…, bəlkə…, bəlkə bunların vicdanları tamam ölməyib, bu qədər sərvəti olan ölkənin torpaqlarını işğalda qoymazlar, hansısa bir yol tapıb azad edərlər. “Qarabağı pulla almaq” sayaq onlarla yazıda, şam işığının xəfif titrəyişinə bənzəsə də, içimdəki ümidi ölməyə qoymamışam.
Amma indi işdəklərə baxıram və özümdən soruşuram. Oğrulardan vətən xilaskarı olarmı?
Ümidi ölmüş insan canlı meyitdir! Ümidimiz ölməsin deyə çox şeyi açıq yaza bilmir adam. Yazmıram da, soruşmuram da!
Soruşmuram: Mübariz İbrahimov kimi oğullar ona görə şəhid oldu ki, məmur oğlu qolunda 2 milyonluq saat gəzdirsin? Eyş-işrət məclislərində milyonlar səpələsin?
Soruşmuram: general Polad Həşimov, polkovnik Raqub Orucov, çavuş Elşən Məmmədov ona görə qurban gedirlər ki, dünənin “bağırsaq alverçi”ləri, “kalkotqa satan”ları, “üçmanatlıq uçastkovu”ları oliqarxa çevrilsinlər; dərisi 5 qəpiyə dəyməyənlər ölkənin torpaqlarını hərraca qoysunlar; xalqın milyardlarla ölçülən sərvətini ofşorlarda gizlədib yunan tanrıları kimi dəbdəbəli həyat sürüb insanları elə yunan mifologiyasındakı Tantal əzabına bənzər əbədi zülmə məhkum etsinlər?
Soruşmaq istədiyim təkcə bu idi: Ölkədə baş verənlərin adı nədir? Müharibəyə hazırlıqmı? Müharibəyə hazırıqmı?
Onu da sentyabrın 21 jurnalist Qənimət Zahidin “Sözarası” proqramında İlham İsmayılla Nəsimi Məmmədlinin emosiyasız, dib-dəhnəli analitik söhbətlərindən öyrəndim. O söhbətdə qırmızı xətlə keçən əsas fikirdən bildim ki, Qarabağı müharibəylə yalnız Ədalətin, Ləyaqətin və Azadlığın hökm sürdüyü dövlət geri qaytara bilər. Qarabağ deyib haray çəkənləri həbs edənlərdən Qarabağ gözləmək özünü aldatmaqdır, başqa heç nə…
Müəllifin başqa yazıları:
“İslamda tolerantlıq varmı?” sualı İsveçdə
Ədəbiyyatı dünya hadisəsinə çevirən xalqın kitabı
“İztirab — vətəndə qərib olmaqdır”
Darıxan səbir (Hikmət Sabiroğlunun 50 yaşına neçə günsə qalmış)
Dilimizi uçurumdan qoruyan (Tehran Vəliyevin xatirəsinə)
Vyanada Şuşa günləri (Fotolu, xatirəli reportaj)
Varşava – azadlıq və sevgi şəhəri
Çəmənzəminlinin ”Studentlər”i haqda
Günəş kitablar (İsveç kitabxanasından payız qeydləri)
Qış günəşi parlaqdır, amma isitmir
“Le Concert”, yaxud azadlıq duyğusunun səsli izahı
Əmanət amanatı (Cümhuriyyətin 99 yaşına)
Bütün zamanların lideri (Cümhuriyyətin 99 yaşına)
Rusiya sindromu və Yalama döyüşü
Ozon adam (Elçin Şıxlının 60 yaşına)
Qarabağ adam (İlham İsmayılın 60 yaşına)
Əndəlüs lövhələri: İspaniyadan sürreal-real reportaj
Etiraz – ləyaqətin bir başqa adı
Varis Diriye, Opra Uinfri və bizim Bircə
Berqman, Tarkovski və Qotland adası
Bir cənub şəhərinin yubilyarına
Hədəfə çatmağın köçəri quş yolu
İsveçdə niyə küçəyə çıxmaq qadağası qoyulmur?
Müsahiblərim, yaxud sözlə portret çəkmək sənəti
Şuşa inauqurasiyası, mən, qarğalar…
