Xoşbəxtliyin açarı
Rövşən Ağayev
ABŞ-ın qurucularından olan Bencamin Franklinin avtobioqrafik əsərində bir qeyd var: insanın xoşbəxtliyi nadir hallarda baş verən böyük uğurlardan çox gündəlik həyatını asanlaşdıran, firavan yaşayışını təmin edən mühitdən asılıdır. Buna nümunə olaraq o dövr (18-ci əsr) üçün bir müşahidəsini yazır: yağış yağanda London küçələrinin palçıq gölündə üzməsi insanların özlərini hədsiz bədbəxt hiss etməsinə səbəb olurdu.
Bu qeydləri oxumamışdan öncə həmişə düşünürdüm ki, yolu, məktəbi, səhiyyəsi olmayan kəndlərdəki insanlarla daha yaxşı infrastrukturu olan icmalardakı insanlar arasında sorğu keçirib həyatdan məmnunluq səviyyəsini müqayisə etmək çox maraqlı olardı. Bu fikir beynimdə təsadüfdən yaranmamışdı: xeyli vaxt icma proqramlarının icrasında iştirak etmişəm və xüsusən payız-qış aylarında palçıqlı yollarla gedib-gələn adamları həyatdan üzülmüş və küskün görmüşəm. Xüsusən də uşaqlar o palçıqlı yollarla uçuq-sökük, soyuq məktəb divarları arasına gedib-gələndə.
Azərbaycanda yüzlərlə kəndin daxili yolları, məktəbləri, elektrik sistemi bərbad vəziyyətdədir. 30 ildir imkan vermirlər insanlar özlərinə normal yerli özünüidarə sistemi qurub icma problemlərini mərkəzdən para və qərar gəlmədən həll edə bilsinlər. İnsanları hələ də 19-cu əsrdən 21-ci əsrə keçməyə qoymayan əl onları nə qədər bədbəxt etdiyinin fərqində deyil…
Müəllifin başqa yazıları:
İdxal azaldı: manat dinclik tapa bilərmi?
Büdcə: dəyişən nədir, dəyişməli olan nə?
Ucuz manat niyə ixraca yol açmır?
Zənginlərin pulunu necə saymalı?
Qalan 4 ayda manatı nə gözləyir?
Nazirin dedikləri və gerçəklik
Uşaq pulu təklifləri: çıxış yolu nədir?
Statistika islah edilməlidir. Kökündən
Böyük pullar kimlərin işinə yarayıb?
İslahat mübahisələri: gerçək islahatlar necə olur?
Artan maaşlar, dəyişən büdcə, cavabsız qalan suallar
İş yeri statistikasından doğan suallar
Avtomobil parkımız niyə köhnəlir?
