Rövşən Ağayev
2 fevral Gənclər Gününü təntənəli qeyd eləmək yaxşıdır. Amma gəncliyin problemlərindən daha açıq danışıb, müşkülləri cəsarətlə səsləndirib bütün resursları onların həllinə yönəltmək daha vacibdir. Məsələn, obyektiv sorğu keçirib ortaya real mənzərə qoymaq olar:
– Nə qədər gənc Azərbaycandan getmək üçün fürsət axtarır, onları ümidsiz edən nədir?
Gənclər özlərini nə qədər azad hiss edir, özünüifadə, inkişaf üçün hansı fürsətlərin və maneələrin olduğunu düşünürlər?
Hər il nə qədər 15-17 yaşlı növbəti təhsil pilləsinə keçmədən, heç bir peşə-ixtisas qazanmadan sadəcə əllərinin gücü ilə çörək qazanmağa başlayır?
Əhalinin yarısının yaşadığı kəndlərdə gənclərin mədəni və fiziki inkişafı üçün elementar şərtlər varmı?
Universitet bitirən gənclərin hansı hissəsi ixtisaslarına və qabiliyyətlərinə, arzularına uyğun iş tapa bilir?
Seçib-seçilmək hüquqsuzluğu gəncləri nə dərəcədə ümidsiz edir?
Ölkədə əndazə tanımayan sərvət və gəlir qeyri-bərabərliyi, ədalətsiz zənginləşmə, haqsız rəqabət gənclərdə gələcəyə ümid buraxırmı?..
Bu kimi suallar və obyektiv statistik məlumatlar əsasında hazırlanmış hesabat Gənclər Günündə çox kara gələrdi.
Bir məmləkətin gələcəyini proqnozlaşdırmaq istəyirsinizsə, gəncliyin arzularına və ümidlərinə baxın. Gələcəyi həmin arzular və ümidlər qurur.
Müəllifin başqa yazıları:
İdxal azaldı: manat dinclik tapa bilərmi?
Büdcə: dəyişən nədir, dəyişməli olan nə?
Ucuz manat niyə ixraca yol açmır?
Zənginlərin pulunu necə saymalı?
Qalan 4 ayda manatı nə gözləyir?
Nazirin dedikləri və gerçəklik
Uşaq pulu təklifləri: çıxış yolu nədir?
Statistika islah edilməlidir. Kökündən
Böyük pullar kimlərin işinə yarayıb?
İslahat mübahisələri: gerçək islahatlar necə olur?
Artan maaşlar, dəyişən büdcə, cavabsız qalan suallar
İş yeri statistikasından doğan suallar
Avtomobil parkımız niyə köhnəlir?