Yazarlar
Niyyət (Qarabağ söhbətləri)
“Qarabağ söhbətləri”nin əvvəli: • Fevral 1988 • Balalar • Adamlar Hikmət Sabiroğlu “Qaqa, elə bil ki, mən “rojdeniya”mı Şamaxıda eliyəjəm, ürəyi istəyən ora gəlsin…” – mayın əvvəlində İslam “kruq”da belə demişdi. “Elə bil ki” İslamın dilində çoxdan bitib (adamı “Qaqa, elə bil ki, xoş gəl...
Füzulinin şükürü
Azər Qaraçənli Məhəmməd Füzuli[1] qazandığı uğurlara görə həmişə Tanrıya şükür eləyib. Şair farsca “Divan”ına nəsrlə yazdığı giriş sözündə – “Dibaçə”də təxəllüsündən də danışır[2], bu təxəllüsün ona düşərli olduğunu şükürlə qeyd eləyir. Deyir şeir yazmağa başlayanda gündə özünə bir təxəllüs götürürm...
Emin Elsevərin baş keçidi (retro)
İbrahimxəlil Orda ayla, illə, burda müxtəsər dillə… Emin müəllim haqqında olan bu yazımı “Ədəbiyyatı çox sevən adam” adlandırmaq istəyirdim. Sonra Emin müəllim mənə tərcüməçisi olduğu “Gürcü hekayələri” kitabını bağışladı. Kitabda Quram Doçanaşvilinin “Ədəbiyyatı çox sevən adam” adlı hekayəsi...
Adamlar (Qarabağ söhbətləri)
“Qarabağ söhbətləri”nin əvvəli: • Fevral 1988 • Balalar Hikmət Sabiroğlu Qarabağ məndən ötrü daha çox adamlardan ibarətdir, dağ-dərə, çay-bulaq nə qədər əziz olsa da. Onlar da unudulmazdır – nəinki Aşağı Daşaltı, Qayçı göl, Uzun göl, Müsrüf gölü, Qotur bulaq, Şor bulaq, Xəlfəli çayı, Cıdır...
Əyriqarda affirmasiyalarla yaşamaq (introversiya)
İbrahimxəlil Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin 80 illiyində – yazıçıların XII qurultayında gördüyüm Yevgeni Reynin “Şifrovka” (“Шифровка”) adlı cəmi 16 misralıq şeiri var. Həmin şeiri dəfələrlə oxuduqdan sonra vaqifanəlikdə ancaq şairlərin şifrlərlə, venzel-monoqramlarla, Koelyonun “Kimyagər” romanı m...
“Başsız” Məhəmməd qandı ki, öləcək… (Hekayə)
Oqtay Qorçu Allah rəhmət eləsin bizim Mirzə Cəlilə, “Ölülər”in yiyəsinə!.. Bu da elə bil el-obanın yazılmamış qanunu idi. Əzəldən özülü belə qoyulmuşdu deyə kənd camaatı da çıxa bilmirdi dədə-baba adətindən. Yəni bu dağ kəndinin sakinləri üçün hər hansı Allah bəndəsini vilayətdə məşhur-cahan etmək ...
Xətainin şükürü
Azər Qaraçənli Ey Xətai[1], qəm yemə, hər sözündə Yaradana şükür elə, çünki hər işdə həmişə sənin köməyinə çatan odu: Ey Xətai, ğəm yemə, hər sözdə şükr et xaliqə, Çün sana hər işdə daim Həqdürür fəryadrəs[2]. Şah İsmayıl Xətainin əsərlərində bu ruhda, şükranlıq bildirən misralara tez-tez rast gəlmə...
Balalar (Qarabağ söhbətləri)
Hikmət Sabiroğlu 1988-ci ilin aprelindəki Qarabağ iki ay qabaq çıxdığım Qarabağ deyildi. Bunu Bakı-Stepanakert qatarı Ağdamda dayanan kimi hiss elədim. Ağdamda adətən yerlilər, bir də sərt relyefdən keçən beş-on kilometr yolu tısbağa sürəti ilə getməyə hövsələsi çatmayan sərnişinlər – şuşalıla...
Yolda o(qa)lan yolçuluqlar
Vahid Qazi Mətbəxdəki sobanın dəmir tutacağında bərq vuran gün işığı gözümə qəfil düşdü. Şüa telləri mətbəxlə günkeçirməz pərdəsini çəkib filmə baxdığım qaranlıq otağın arasındakı dəhlizi yarıb qapının barmaq eni boyda açıq yerindən ox kimi gəldi. İynəgözü şüalıq canıyla otaq boyda qaranlığı nura bo...
Smartfonun sönübsə…
İsmayıl Rafiqoğlu İlk smartfon ilk sevgiyə bənzəyir, əgər uğurlu model deyilsə, nəsə xoşagəlməz bir hiss yaşamalı olacaqsan. İllər ötdükcə daşa dəymiş ilk sevgi bir xoş xatirəyə çevrilir, işləməyən texnikanın fəsadları isə beyində silinməz iz buraxacaq. Elə mənim də ilk smartfonum Bakcell mobil oper...
Manat niyə qeyb olub?
Qubad İbadoğlu Dost-tanışdan tez-tez eyni məzmunlu məlumatlar alıram: son zamanlar əksəriyyət ölkədə pul çatışmazlığından gileylənir. Kimin halını xəbər alırsan, deyir pul yoxdur, vəziyyət pisdir. Evini icarəyə verən kirayənişin, mağaza işlədən alıcı, taksi sürən sərnişin pul tapa bilmir. Belə görün...
Mükafat marafonu (praemium)
İbrahimxəlil Unudulmaz Məmməd Araz yazırdı ki, ölə-ölə yazmıram, yaza-yaza ölürəm. Bu öz arazbarı və yazağzı yasəmənli yerində. Amma unudulmaz Məmməd müəllimin bir “Vətən mükafatı”, bir də bir “Nobel mükafatı” adlı şeirləri də var. “Vətən mükafatı”nda belədir: Heç bir mükafatın yetmədi mənə, Bircə “...
Kişinin oğlu başdan-ayağa Hikmətdir…
Oqtay Qorçu Hikmət Sabiroğludan yazmaq mənə də qismət oldu… “Hərə bir şeyin dəlisidir, mən də adam dəlisiyəm…” – bu kəlmələri yazan adam Hikmət Sabiroğludur, artırmadan-əskiltmədən. Hikmət abinin bir ömür yükündən ağır gələn xatirələri, bir kişinin tarixini dolduracaq qədər, onu un...
Millət şərqisi
Tofiq Fikrət Çeynəndi yetər varlığımız cəhl ilə qəhrə, Doğrandı mübarək vətənin bağrı səbəbsiz. Birlikdə bu gün tapmalıyıq dərdinə çarə, Can qardaşı, qan qardaşı, şan qardaşıyıq biz. Millət yoludur, haqq yoludur, tutduğumuz yol, Ey haqq, yaşa! Ey sevgili millət, yaşa, var ol! Gəl, qardaş, anan xalq ...
İnternetin yoxluğu
İnternetin yoxluğu bizi tənhalıqla qorxutdu. Aydın oldu biz özümüzlə baş-başa qalmaqda nə qədər acizik. İnternetin yoxluğu bizi tənhalıqla qorxutdu. Aydın oldu o bizi nəylə sevindirirmiş. O qayıtdı və biz yan-yörəmizdə böyük bir şenlik gördük. İnternet – şəbəkə bu deməkdi, qloballaşma bu demək...
Tusinin şükürü
Azər Qaraçənli Nəsirəddin Tusi[1] “Əxlaqi-Nasiri” əsərində yazır ən yüksək dəyər ədalətdi[2], ədalətin də birinci şərti Tanrının haqqını qaytarmaqdı. Tusi bunu yazanda Aristotelə söykənir. Yazır Aristotelin dediyi kimi ədalətin birinci şərti odu insan bütün xeyirli işlərin, faydalı əməllərin ilhamçı...
Fevral 1988 (Qarabağ söhbətləri)
Novator.az saytı 2016-cı ilin ilk günündə 50 yaşını tamamlayan jurnalist Hikmət Sabiroğlunun “Qarabağ söhbətləri”ni oxucuların diqqətinə təqdim edir. Hikmət Sabir oğlu Zeynalov 1 yanvar 1966-cı ildə Şuşada doğulub. 1983-cü ildə Şuşa şəhər 4 nömrəli orta məktəbini bitirib, Şuşa Elmi Bərpa İstehsalat ...
Otuz ildən sonra (Saday Budaqlının “Yolüstü söhbət” kitabına ön söz)
Aradan otuz il keçib, ancaq o əl boyda kitabdan ürəyimə düşən gümüşü işıq hələ də öləziməyib. “Yazıçı” nəşriyyatında “Müəllifin ilk kitabı” seriyasından nəşr olunsa da, “Döngə” Saday Budaqlının heç də ilk kitabı deyildi; bundan bir il qabaq, yəni 1984-cü ildə onun Moskvada da “Uduş” (“Vıiqrış”) adlı...
Şuşa dumanı
Natiq Məmmədli “Anam deyirdi, ayaqlarım sızıldayır, duman gələcək. Gəlirdi də…” Hikmət Sabiroğlunun “Qarabağ söhbətləri”ndən “Yalançısan, yalançı! Bəs deyirdin ayağım ağrıyanda yağış yağır. Hanı yağmadı ki. Heç vaxt yağmır da. Sənin nə yalançı ayaqların varmış” – , Amil həkim evdən çıx...
“Əllini aşırdıq…”
Xalid Kazımlı 30 il öncəydi, 20 yaşım vardı, hesab edirdim ki, bu, artıq ömrün yarısı deməkdir. Hətta bu mövzuda bir şeir də yazmışdım və o şeiri Gəncədə, Qatır Məmmədin heykəlindən bir az aralıda, Maksim Qorki 44 ünvanında həmkəndlimlə bir otaqda kirayədə qalan Rauf Arifoğlunun maqnitofonuyla audio...