Poeziya
Vətənə güllə atmaq (transalp)
İBRAHİMXƏLİL “Güllə” demiş… Unudulmaz N.Nekrasovun “в кармане моем миллон” (“Cibimdə bir milyon var”) misli-fəvvarə misrasını oxuyanda nə Mirzə Qələm, nə də mən buna qətiyyən inanmamışdıq. Ona görə yox ki, Nekrasov misilli şairlərin belə, cahıl cibləri çox vaxt “sökük” olurdu, bəlkə də daha artıq bu ürbənd üzdən ki, onda az qala Bağdaddan da betər gündəydik; üstəlik
Həkim-şair Fəzail İsmayıl Böyükkişinin 60 illiyinə
Adil QEYBULLA professor Fəzaili ilk dəfə tələbə skamyasından odlu-alovlu, sazlı-sözlü, aşırı dərəcədə duyğusal, duyğusal olduğu qədər də əqidəli, vətənini, millətini sevən şair kimi tanıdım. Hər ikimiz Tibb Universitetinin müalicə fakültəsində oxuyurduq, hər ikimiz də eyni yataqxanada, eyni mərtəbədə qalırdıq. Onun şairlik istedadını tanıdığı hər kəs qəbul edirdi. Fəzail Tibb Universitetində mütəmadi olaraq keçirilən ədəbi gecələrdə
“Mən də sənin kimi təkəm, tənhayam…” (Şeirlər)
Fəzail BÖYÜKKİŞİ MƏNİ Yeri-göyü, ərşi-gürşü yaradan, Vətən qınağına gətirmə məni. Millətin dərdinə çarə qılmasam, Millətin çiynində götürmə məni. Arazdan çağlayan harayam, hayam, Bu qatı zülmətdə Günəşəm, Ayam. Mən də sənin kimi təkəm, tənhayam, Gözündən, könlündən itirmə məni. Tanıdım doğmanı, dostu, yadı da, O ülvi sevgini, eşqi, odu da, Çırpdılar başıma təmiz adı da, Murdarlar
Ujurumda yaz havası (trayektoriya)
İBRAHİMXƏLİL Fəxri Uğurlunun sədazən sözü var: deyir ki, Tolstoyun “Hərb və sülh”ünü oxumaq hər adama qismət olmur. Eynən həmin oxşar minvalla, Sınıq körpünün bəri üzündə, Əyriqarın ətəklərinə yaxın indi belə məlum olur ki, Məmməd İsmayılı oxumaq da hər adama qismət olmurmuş. Misilləmə misal üçün, əgər feysbuk üzrə “fəlsəfə doktoru” Mirzə Halaypozan Məmməd İsmayılı oxusaydı, bəlkə
Bir udumluq sevgi (Şeirlər)
Ələsgər TALIBOĞLU Bir udumluq sevgi Mənim tanrım gözəllikdir, sevgidir. Hüseyn Cavid Bir udumluq sevgiyə möhtacam yaranışdan. Elə sevgi umuram atdığım hər qarışdan. Körpə ana südünə hər an təşnə olan tək, Təşnədir məhəbbətə köksümdəki bu ürək. Sevgisiz getmək olmaz
Odissey Əyriqarda (eponim)
İBRAHİMXƏLİL Adının mənası baxımından Zahid Sarıtorpağın ədəbiyyatımızda nə boyda abidliyi-asketliyi var – bilmirəm. Onu bilirəm ki, bir vaxtlar Bakıda “Çinar pöhrələri”, “Bahar çiçəkləri”, “Yeni səslər”, “Gənc istedadlar” adlı almanaxlar işıq üzü görürdü və bu toplularda Akif Səmədin, Əhməd Oğuzun, Murad Köhnəqalanın (onda Murad Mahmud), Qardaşxanın, Qəşəm Nəcəfzadənin (onda Nəcəfov), Ramiz Qusarçaylının, Səməd Qaraçöpün – arazbarı
Yenə yay gələcək… (Dostum Zakir Sadatlının əziz xatirəsinə)
İyirmi il əvvəl “Za rubejom” qəzetindən Ölümlə bağlı maraqlı bir esseni tərcümə eləmişdim. Müəllifi də yadımdan çıxıb, o qəzet də indi bilmirəm hardadır. Dostum Zakir Sadatlı haqqında bu yazını qələmə almaq istəyəndə o tərcümə yadıma düşdü. Əvvəl fikirləşdim ki, Ölümlə bağlı “ağıllı fikirlər”in dost ölümünə nə dəxli var? Ancaq görünür ki, çarəsizliyin qarşısında yeganə təsəlli
Oğuldərə kəndinin istedadlı şair oğlu
Gənc yazar Seyid Maliki bir müddət olar tanıyıram. Köçkünlük həyatı yaşayır. Laçının Oğuldərə kəndindən köçkün düşəndə beş yaşı vardı. O vaxtdan Biləsuvar rayonunun Arazbarı kəndində məskunlaşıblar. Taleyinə köçkünlük yazılmış bu istedadlı gənc artıq ali təhsil alıb, müəllim işləyir. Ürəyində Laçın boyda dərd yükü daşıyır. İlk baxışdan sakit, son dərəcə mülayim təbiətli Malikin ürəyində güclü atəş
Stokholm suvenirləri (trauer)
İBRAHİMXƏLİL “Rusca-azərbaycanca lüğət”də (“Elm” nəşriyyatı, Bakı – 1978) “suvenir” sözü dilimizdə “yadigar”, “yadigarlıq şeylər” kimi verilib. Amma “Məktəblinin alınma sözlər lüğəti” (Moskva, “Prosveşeniye” nəşriyyatı – 1990) iddia edir ki, “suvenir”i “yadigar”la birlikdə, yəni söz birləşməsi olaraq (məsələn, “yadigar suvenir”) işlətmək, olsa-olsa, tavtologiyadır, bir növ… söz yığını, sözçülükdür. Suvenirin (fr. souvenir) ilkin mənası “qeyd dəftərçəsi” anlamını
Mövlud Mövludun xatirəsinə
Sən özünü göydən atdın, Göydə quşlar hanı bəs? Sənə sağlıq deyilmişdi, O alqışlar hanı bəs? Sən özünü gecə atdın, Quşlar yatan çağ olub, Göydə yarasalar uçub, Bir də bayquşlar olub. Kor yarasa yaxın gəlməz, Bayquş görsə tutarmı heç? Uçan adam ağla gəlsə, Qalan quşlar yatarmı heç? Sən özünü yerə atdın, Yerdə sular hanı bəs? Arxanca
Yetim Gürcü (boheme)
İBRAHİMXƏLİL “Bohema”nın nə olduğunu bilmədiyim illərdə (təəssüf ki, bu söz 1975-ci ildə “Elm” nəşriyyatının buraxdığı “Azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğəti”nə daxil edilməmişdi) unudulmaz müəllimim İsrail Mustafayev məndən xahiş elədi ki, mümkünsə, İosif Qrişaşvilinin 1977-ci ildə Tbilisinin “Merani” nəşriyyatında işıq üzü görmüş “Köhnə Tiflisin ədəbi boheması” adlı kitabını tapıb gətirim. Bu tapşırığı yarıtmadım: indinin özündə də xəcalətliyəm…
Ramiz Rövşən oxucularla görüşəcək
Dekabrın 15-i Azərbaycanın böyük şairi Ramiz Rövşənin 70 yaşı tamam olur. Novator.az xəbər verir ki, bu münasibətlə dekabrın 14-ü Bakıda şairin oxucularla görüşü olacaq. Görüş Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin Natəvan klubunda keçiriləcək. Tədbir saat 14-də başlanacaq. 1946-cı ildə Bakının Əmircan kəndində doğulan Ramiz Rövşən Bakı Dövlət Universitetinin filologiya fakültəsini və Moskva Kinematoqrafiya İnstitutunun ali ssenari kursunu
Ağa Laçınlını xatırlayarkən
Adil CƏMİL Quş qanadında ötən illər dostlarımızı, doğmalarımızı əlimizdən alır, yeri görünən bu insanları ancaq xatirələrimizdə yaşadırıq – yaşada biliriksə… Yadımdan çıxmayan, yaddaşımdan silinməyən belə insanlardan biri istedadlı şair, folklorşünas alim Ağa Laçınlıdır. Azərbaycanın dilbər guşələrindən olan Laçında dünyaya gələn, dağların əzəməti, bulaqların saflığı, torpağın ətri iliyinə, qanına işləyən bu insan sinəsində sanki bir uşaq
Fikrət Sadıq vəfat edib
Şair, publisist, əməkdar mədəniyyət işçisi, prezidentin fəxri təqaüdçüsü Fikrət Sadıq noyabrın 16-da vəfat edib. Xəbəri AZƏRTAC yayıb. Fikrət Sadıq 1930-cu il mayın 30-da Şamaxı şəhərində anadan olub. Azərbaycan Dövlət Universitetinin (indiki BDU) filologiya fakültəsini bitirib. Ədəbi fəaliyyətə tələbəlik illərində universitet nəşriyyatının buraxdığı “Gənclik nəğmələri” almanaxında dərc etdirdiyi şeirlərlə başlayıb. “Cığır”, “Ömrün bir günü”, “Dəniz küçəmizə
Daha küçənizə gəlməyəcəyəm… (Taleh Həmidin şeirləri)
Şair, publisist və jurnalist Taleh Həmid 64 yaşında vəfat edib. 1952-ci ildə Şəmkir rayonunun Dəllər Cəyir kəndində doğulan Taleh Həmid Bakı Dövlət Universitetinin jurnalistika fakültəsinin məzunudur. “Ulduz” jurnalının şöbə müdiri, “Yeni fikir” qəzetinin baş redaktoru, “Müstəqil qəzet”in təsisçisi və baş redaktoru vəzifələrində işləyib. Regionların İnkişafı İctimai Birliyinin sədr müavini olub. Şeir və publisistika kitablarının müəllifidir.
“Multikulturalizm” jurnalının ikinci sayı işıq üzü görüb
Bakı Beynəlxalq Multikulturalizm Mərkəzi, Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyası və Azərbaycan Yaradıcılıq Fondunun birgə nəşri olan “Multikulturalizm” jurnalının ikinci sayı işıq üzü görüb. Jurnalın “Azərbaycançılıq” rubrikasında prezident İlham Əliyevin BMT-nin Sivilizasiyalar Alyansının VII Qlobal Forumundakı nitqi, “Dünyanın tanınmış din xadimləri” rubrikasında Qafqaz Müsəlmanları İdarəsinin sədri şeyxülislam Allahşükür Paşazadənin “Ağa Əlizadə – cümhuriyyətin və sovet dövrünün şeyxülislamı”
Mənim Şiraz tərəfim (leytmotiv)
İbrahimxəlil Elə çox gümansız da hər poeziya-lirika sakininin, Kitabıstan adamının bir Bağdad, bir Bəsrə, bir Ryazan (London, Paris, Afina və s.) tərəfi də var. Misilləmə misal üçün Füzulidə belədir: “…əsiri-möhnəti-Bağdad gördüyün könlüm”. Yesenin: Məni aparmadı Bağdada karvan – yazırdı və şairlərin arada-sırada şifrlərlə, affirmasiyalarla, şifraçanlarla, venzel-monoqramlarla, “gizlin yazı”lı namələrlə, mətnlərin canındakı ruhlarla qələmdən boylanmalarına, qərib
Dünyanın dadi-büsat çömçəsi
(Aşıq Hüseyn Saraclı üçün ucqar havası) İbrahimxəlil Aşıq Murad yaxın qohumumdur; məni hər dəfə adımla yox, “dayıoğlu” deyə çağırır. O, dostları arasında “Kövrək Murad” kimi də tanınır. Çünki gəncliyində “Kövrək” təxəllüsü ilə qoşmalar, gəraylılar yazıb. Aşıq Hüseyn Saraclının sonuncu şəyirdi də Kövrək Muraddır. Adaşı Dəllək Muradın bu məhzun və məsum möhürbəndini də ilk dəfə
Əyriqarın qardaşı (ucqar havası)
İbrahimxəlil Xalq şairi Zəlimxan Yaqubun ölüm xəbərini mənə Kürüstündən şair Osman Əhmədoğlu xəbər verdi. O, telefonda elə ağlayırdı ki, sanki əsrlərin o üzündə Osmanlının süqutu xəbərini alan Sultan Səlim ağlayır… Amma bunu göz yaşları heç olmasa bircə yol göllənməyənlər bilməsə də olar… Bir neçə gün sonra Bakıdan qayıdan Osman Əhmədoğlu mənə dedi: – Şairin dəfninə
“Şairəm, siz məni qınamazsınız”
Novator.az saytı bu il yanvarın 9-da 66 yaşında vəfat etmiş xalq şairi Zəlimxan Yaqubun bir neçə şeirini oxucuların diqqətinə çatdırır. Şairəm, siz məni qınamazsınız Ey məni duyanlar, məni sevənlər, Ömrüm bağçasında bahar-yazsınız. Telləri gümüşdən, üzü sədəfdən, Siz mənim qəlbimdə dinən sazsınız. Şeytanın zəhməti hədərdi-hədər, Dost olan ürəkdən gen düşər kədər, Sayınız olsa da, ulduzlar
- 1
- 2