Harda qalmısınız, kəlbəcərlilər?
Bu yaxınlarda “Feysbuk”da tanınmış jurnalistimiz, hər gecə yuxusunda əsirlikdə qalan kəndlərinə gedən, yuxusunda Tərtər çayının səsini eşidib diksinən, dünyanın heç bir yerində özünə rahatlıq tapa bilməyən, Kəlbəcərsiz göyüm-göyüm göynəyən Əlövsət Ağalarovun torpaqlarımızın azad edilməsiylə bağlı müraciətini oxudum. Kəlbəcərin işğalı ərəfəsində çox təsirləndim və bu şeiri yazdım.
Dağladı yad elin sərt qışı məni,
Qarsdı qaçqınların baxışı məni,
Tutdı çiçəklərin qarğışı məni,
Harda qalmısınız, kəlbəcərlilər?
Bizi ovudurlar, kişi ağlamaz,
Ahı-naləsiylə sinə dağlamaz,
Kəlbəcər yarası qaysaq bağlamaz,
Harda qalmısınız, kəlbəcərlilər?
Səyirdin atları, yorun, çatlasın,
Dağıdın sədləri, qırın, çatlasın,
Sonra deməsinlər, gorun çatlasın,
Harda qalmısınız, kəlbəcərlilər?
Bu qəflət sirrinin açın dərdini,
Yad əldə yolunan saçın dərdini,
Qubadlı, Kəlbəcər, Laçın dərdini,
Harda qalmısınız, kəlbəcərlilər?
Gözümdə həsrətim ilmə-ilmədi,
Vaxt-vədə ötüşdü, bir kəs bilmədi,
Ağ atlı oğlan da getdi, gəlmədi,
Harda qalmısınız, kəlbəcərlilər?
Günün, ayın, ilin gözəl çağında,
Ruhumuz daşlanır şər qalağında,
Bizi yatırtdılar fil qulağında,
Harda qalmısınız, kəlbəcərlilər?
Hər gün öləziyir ümidin şamı,
Məni qınayırsa, qınasın hamı,
Yaman kövrəlmişəm bu yaz axşamı.
Harda qalmısınız, kəlbəcərlilər?
Nisgildən, həsrətdən tutulub şələm,
Məlhəm olmur mənə bu dərdli qələm,
Xəbər edəsiniz yüyürəm, gələm,
Harda qalmısınız, kəlbəcərlilər?
Üstümüzdən müjdə yeli əsmədi,
Görək yaxşı nədi, görək pis nədi?
Səbrimizi Allah niyə kəsmədi?
Harda qalmısınız, kəlbəcərlilər?
Nəsib bülbül kimi, yad qəfəsdədir,
Gözü yolda qalıb, könlü səsdədir,
Heç çimir eləmir, ayaq üstədir,
Harda qalmısınız, kəlbəcərlilər?
Nəsib Nəbioğlu,
Moskva, 02.04.2020
