Böyük Füzuliyə
Cavad Zeynal
Doqquzca axçalıq yaşam istədin,
Doqquzca axçaya yollar ağartdın.
Urvalı bir səhər, axşam istədin,
Urvasız qoydular, qəmlərə batdın.
Arzular göyərtdin, qəm-qüssə dərdin,
Qayğına zərrəcə qalmadılar da.
Qapılar döyəndə salamlar verdin,
“Rüşvət deyil deyə almadılar da”.
İnama sarıldın, yollarda bitdin,
Gördün ki, dövranın sənə kəc baxır.
Dərdini götürüb dağlara getdin,
Dedilər bəxtəvər yaylağa çıxır.
İynəylə gor qazdın yaşamağında,
Eyhamlı baxışlar bir nizə oldu.
Sənin yaratmağın, yaşamağın da
Elə özün kimi möcüzə oldu.
04.02.2019
