Seymur Əhmədov
Azərbaycan Xalq Cəbhəsi Partiyası

Taksiyə oturmuşdum. Sürücünün sağ əli protez. Maraqlandım. Birinci Qarabağ savaşının qazisi. 22-23 il öncə, ailə qurmazdan əvvəl ev növbəsinə yazılıbmış. Deyir evləndim, uşaq da oldu, ev vermədilər: “Uşağım böyüdü, o da getdi İkinci Qarabağ savaşında döyüşdü, oğlum da qazi oldu, amma hələ ev verməyiblər, kirayədə qalırıq”.

9 manat pulum vardı, 3 manatlıq yol idi, 5 manat verdim, dedim, dayı, olsaydı çox verərdim.

Kişi kövrəldi. Dedi, oğul, sən utanırsan mənim belə yaşamağımdan, bəs bu qanı pozuqlar niyə utanmır?

Dayıya təsəlli verib düşdüm.

Maşını sürüb getdi, dalınca baxdım.

Bir az gedib maşını saxladı. Ağlayırdı. Əslində o ağlamırdı, Azərbaycan ağlayırdı.

Özümə gələ bilmirəm. Elə bilirəm günah məndədir, kişini o kökə mən salmışam…

8 aprel 2021-ci il