Yardım məsələsi
Qubad İbadoğlu
Maliyyə Nazirliyi bildirir ki, 2020-ci ildə beynəlxalq miqyasda koronavirus pandemiyası üzrə tədbirlərin dəstəklənməsinə 39,3 milyon manat ayrılıb. Dünya Səhiyyə Təşkilatına 17 milyon manat, UNESCO və İCESCO təşkilatlarına 3,4 milyon manat və 18 xarici ölkəyə 18,9 milyon manat beynəlxalq yardım göstərilib.
Bilən varmı 2020-ci ildəki müharibədə və ya müharibədən sonra 18 xarici dövlətin hansından dəstək aldıq?
Ya nədən BMT-nin elm, təhsil və mədəniyyət qurumu olan UNESCO işğaldan azad edilmiş ərazilərdə dağıdılmış tarixi-memarlıq abidələrinin qeydiyyatını aparıb beynəlxalq ictimaiyyəti məlumatlandırmır?
Mən xarici təşkilatlara əməkdaşlığın əleyhinə deyiləm, amma onlara dövlət büdcəsindən göstərilən yardımın şəxsi maraq və hakimiyyət marağı çərçivəsində istifadə olunmasını da korrupsiya sayıram. Belə yardımlarla almaniyalı və italiyalı deputatlara rüşvət verilməsi arasında fərq yoxdur. Hər ikisi hakimiyyətin vəkilliyinə xidmət edir.
Azərbaycanda uşaq yaşlarında xərçəng xəstəliyinə tutulanların 35 faizi leykoz xəstələridir. Leykozun xaricdə müalicəsi mümkündür, amma çox bahadır. Ona görə də hər gün Azərbaycan televiziyaları, sosial şəbəkələr müxtəlif xəstəliklərin, o sıradan leykoz xəstəliyinin daşıyıcısı olan uşaqların müalicəsi üçün yardım kampaniyası aparır. Uşaqların valideynləri teleekranlarda göz yaşı axıda-axıda tamaşaçılardan ianə istəyirlər. Ürək dağlayan belə səhnələri milyonlarla tamaşaçı izləyir, amma ən yaxşı halda 100 mindən beş-onu yardım edir. Çünki yardım etmək istəyən kasıbın pulu yoxdur, varlının da pul verən əli. Nəticədə hər il yüzlərlə xəstə həyatını itirir.
Bütün bunlar illərdir davam etsə də, Azərbaycan dövləti leykoz xəstəliyinin daşıyıcısı olan uşaqlara sahib çıxıb onların xaricdə müalicəsinə 1 manat da olsun vəsait ayırmır. Beynəlxalq miqyasda koronavirus pandemiyası üzrə tədbirlərin dəstəklənməsinə ayrılan pula leykoz xəstəsi olan yüzlərlə uşağı xaricdə tam müalicə etdirib sağaltmaq mümkündür…
