Ermənistanın baş naziri Nikol Paşinyan sentyabrın 25-i Nyu-Yorkda, BMT Baş Məclisinin iclasında Dağlıq Qarabağ münaqişəsindən danışıb. Novator.az-ın məlumatına görə, o, Azərbaycanı Qarabağ məsələsində güzəştə getməməkdə, qisas almaq niyyəti ilə davranmaqda ittiham edib.
Nikol Paşinyan qeyd edib ki, Azərbaycan Dağlıq Qarabağı sovet dövründə olduğu statusa qaytarmaq istəyir, amma bu cəhdlər əbəsdir.
Azərbaycanı Dağlıq Qarabağla danışıqlar aparmaqdan imtinada günahlandıran baş nazir prezident İlham Əliyevi onun təklif sülh formulunu qəbul etməyə çağırıb. O, sülh formulunu belə ifadə edib: hər bir qərar Ermənistan, Dağlıq Qarabağ və Azərbaycan xalqları üçün məqbul olmalıdır.
1923-cü ildə sovet rejimi Azərbaycanın Dağlıq Qarabağ bölgəsinə muxtar vilayət statusu verib. 1988-ci ilin fevralında ermənilər Dağlıq Qarabağ Muxtar Vilayətinin Ermənistanın tərkibinə verilməsi tələbi ilə separatçı hərəkata başlayıb. Bu hərəkat getdikcə vüsət alaraq Ermənistanın Azərbaycana açıq hərbi təcavüzünə çevrilib.
1991-ci il sentyabrın 2-də ermənilər Dağlıq Qarabağı “müstəqil dövlət” elan edib, müharibə alovlanıb.
1994-cü ilin mayında atəşkəslə dayanan işğalçı müharibədə Dağlıq Qarabağ və onun ətrafındakı Laçın, Kəlbəcər, Ağdam, Füzuli, Cəbrayıl, Qubadlı, Zəngilan rayonları ermənilərin əlinə keçib.
Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin dinc yolla tənzimlənməsi üçün 1992-ci ildə yaradılan ATƏT-in Minsk qrupunun 11 üzvü var: Rusiya, Fransa, ABŞ, Belarus, Almaniya, İtaliya, İsveç, Finlandiya, Türkiyə, Ermənistan, Azərbaycan.
Hazırda Dağlıq Qarabağ danışıqları Madrid prinsipləri əsasında aparılır. Minsk qrupunun həmsədrlərinin – Rusiya, Fransa və ABŞ-ın 2007-ci ildə Madriddə irəli sürdüyü prinsiplər Dağlıq Qarabağ ətrafında olan rayonların mərhələlərlə Azərbaycanın nəzarətinə qaytarılmasını; Dağlıq Qarabağa aralıq statusun verilməsini; Ermənistanla Dağlıq Qarabağı birləşdirən dəhlizin yaradılmasını; gələcəkdə Dağlıq Qarabağın yekun statusunun referendumla müəyyənləşməsini; bütün məcburi köçkünlərin və qaçqınların öz əvvəlki yaşayış yerlərinə qayıtmaq hüququnu və sülhməramlı əməliyyatlar da daxil olmaqla beynəlxalq təhlükəsizlik təminatını nəzərdə tutur.
