Jurnalistlər Moskva razılaşması barədə nə düşünür?
Azərbaycanın və Ermənistanın xarici işlər nazirləri Elmar Məmmədyarovla Zöhrab Mnasakanyanın aprelin 15-i Rusiyanın paytaxtı Moskvada keçirdiyi görüşdə KİV nümayəndələrinin qarşılıqlı səfərləri də daxil olmaqla insanlar arasında təmasların qurulması istiqamətində praktiki addımların atılmasına razılıq əldə edilib.
Razılaşmaya əsasən, Azərbaycan və Ermənistan jurnalistlərinin Bakıya, Yerevana və Dağlıq Qarabağa səfərləri təşkil olunacaq. Belə səfərlər lazımdırmı? Təklif olsa, Ermənistana və işğal altındakı Azərbaycan torpaqlarına səfər etmək istərdinizmi? Novator.az jurnalistləri bu suallarla danışdırıb.
Xalid Kazımlı:
– Media işinin özəllikləri, funksiyası və əhəmiyyəti baxımından bir jurnalistin dünyanın istənilən nöqtəsinə səfər etməsi vacibdir, maraqlıdır. Ancaq bu cür səfərlərin təşkilində məqsədin nə olduğuna baxmaq lazımdır. İki düşmən və bitməyən müharibə vəziyyətində olan ölkənin jurnalistlərinin gediş-gəlişi anormal haldır. Burada məqsəd məkrlidir. Bu təşəbbüsün sahibinin niyyəti mövcud durumu dondurmaq, münaqişəni həll etmədən bu cür saxlamaq və tərəflərin bu durumla barışmasını təmin etməkdir.
Jurnalistlərin qarşılıqlı səfərlərinin ardınca başqa peşə sahiblərinin gediş-gəlişi də başlayacaq, get-gedə emosiyalar soyuyacaq, qarşılıqlı iltifatlar, dostluqlar yaranacaq və Qarabağ unudulacaq.
Qarabağ münaqişəsi ədalətlə çözülsün, ərazi bütövlüyümüz bərpa olunsun, ondan sonra media qurumlarımız lap Yerevanda müxbir postu saxlasınlar. İndiki zamanda bu, riyakarlıqdan və baş altına yeni balış qoymaqdan başqa bir şey deyil.
Mən işğaldakı torpaqlarımıza səfər missiyasına qoşulmazdım. Bu mənim üçün travma demək olardı. İşğal altında olan kəndimizin işğal altında olmayan yeni qəbiristanlığına gedəndə, boz təpədən yaşıl kəndimizə baxanda istər-istəməz gözümdən yaş gəlir. Gedib düşmən tapdağı altında olan torpaqlarımıza ayaq basanda kövrəlmək qaçılmaz olar və bu, düşməni sevindirər, özümüzdə əziklik hissi yaradar.
Yəqin ki, o torpaqlara müzəffər əsgərlərimizlə birlikdə getmək qismət olacaq. Ermənistana isə səfər etmək olar. Bu, məqbuldur.
İradə Tuncay:
– Səfər söhbəti danışılırsa, deməli, olacaq. Mən getmək istəməzdim.
Qurban Yaquboğlu:
– Məsələyə jurnalist marağından yanaşılsa, bu təklifə ürəkdən “hə” deyərəm. Amma münaqişənin mürəkkəbliyini, torpaqlarımızın işğal altında olduğunu, danışıqların qapalı aparılması səbəbindən detalları bilmədiyimizi nəzərə alsaq, müəyyən tərəddüdlər də istisna deyil.
Şəxsən mən uzun müddət xalq diplomatiyasını bizi vəziyyətlə barışdırmağa yönələn addım kimi dəyərləndirmişəm. Bu baxımdan mənim bu suala indinin özündə də aydın cavabım yoxdur.
Rövşən Hacıbəyli:
– Elmar Məmmədyarovun illərdir davam edən danışıqlarından heç nə gözləmirəm. Sülh çağırışlarını da növbəti baş aldatma sayıram. Ermənistanın baş naziri Nikol Paşinyanın oğlunun Qarabağda xidmət keçməsi, Ermənistan rəsmilərinin ara-sıra müharibə çağırışı, əlavə işğal hədələri sülhə yer qoymur. Detalları açıqlanmayan indiki “razılaşma” da başımızın altına yenə uzun müddətə yastıq qoymaqdır.
Bu səfərlərdən nəticə gözləmirəm və heç bir halda o səfərlərdə iştirak etmərəm.
