Ümidlə yolçuluq (Düşüncələr)
Mətanət NATİQ Ümidlə yolçuluq Mən nə şair, nə yazıçı, nə də jurnalistəm. Yalnız mənə bu yazını yazmağa məcbur edən səbəblər var. Bəzən insan öz sevdiyi insandan ayrılmaq məcburiyyətində qalır. Bu an o bambalaca, yumruq boyda ürək sıxılır, təlatümə gəlir və onda ürəyin dadına ümid yetişir. Ümid möcüz...
Həsrətindəyəm (13)
Romanın əvvəli: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Firuzə DAVUDQIZI Bir neçə saat sonra Elşad hazırlanıb şəhərə yola düşdü. Mənə görə bu qədər yubanmışdı. İndi isə gecəni yuxusuz halda sükan arxasında yol gedəcək, dincini belə almadan səhər işə çıxacaqdı. Bunları düşünəndə ona ürəyim...